'l šaór del vènt

l’àš mai šentù ‘l šaór del vènt de istà
qoànche ‘l te vìs’cia i làori screpolàdi
e ‘l laša dent ‘mprendù, ‘n la boca šùta,
profumi de fiorùm che è giust šeslà?

g’às mai dat òdia al fis’cio berechìn
che ‘l porta ‘n gàida ciòche che sdindòna
par gatàr dent, careze al cör de mama,
sgninfe ‘nzispade de ‘n putàt rabioš?

l’às mai sentù ‘l šaór del vènt smanioš
a svoltolàr le nùgole pu negre
pavèla su la pèl che par che piangïa
e i òši che fa s’ciòchi ‘l pàr bolìfe?

l’às mai sentù ‘l šaór del vènt de aotùn
col mosto ancor sul bói, castègne sule brase,
su l’us de cà co i vèci a contàr storie
e ‘n cagn rebùf che sbàia a chiche paša?

ma ti, l’às mai scoltà ‘l remór del vènt
a córer via ‘n trà ‘l pòrtec’, gió ‘n le fràone
qoel zìfol che te dis che ès ancor vìo
e ‘l tase cèt a ‘l cant de le cigaie?

ma ti, l’àš mai šentù ‘l šaór del vènt
tastando pian en fior pogià a la lengua?
lasando che i pensieri i se smamìšia
e qoel profumo fòrt te fés sgolàr

ma ti, l’àš mai šagià ‘l šaór del vènt?