Fantasia napoletana

'Na sera comm'a tante
nun saccio sì sunnaje,
cu 'a voce 'e chi nun canta
na' fata chiammaje,
dicette, comme faje
stanotte a t'addurmì?
Cu a mano me purtaje
fora 'o balcone mi'.
O' tiempo nun avette
'e me ne ji' salutanno,
ca quanno po' capette
già steveme vulanno,
ma maje avesse penzato
ca d''a sera ' a matina,
me fosse annammurato
'e Napule ' a riggina,
e mentre arraggiunavo
vedette a' sotto a 'mme,
'a casa 'e chi rignave
'o palazzo d''o rre.
'A piazza cu 'e liune
e 'o lato 'e Margellina,
cu 'e 'bbuche d''e cannune
steva 'o Maschio Angiuino,
passajeme 'o munastero
ca 'o core fa oscurà,
pe' 'o lato d''e quartiere
Furia e 'a Sanità.
Sentette 'e rille n' pietto
guardanno st' armonia,
vulaje pe' 'o Pallunetto
e 'ppo' a Santa Lucia,
Pusilleco zumpaje
accarezzanno 'o mare,
cu 'a mano salutaje
vedenno 'e marenare,
passajeme pe' 'o castello
fino e 'ncopp 'o vulcano,
cu 'cchella furnacella
'o primmo napulitano.
Chiagnenno me scetaje
alluccanno "'a città mia!"
ma po' me ne addunaje
era 'na fantasia.