Passau lu tempu di li primaveri
quannu comu aciddhuzzi nnàmurati
vulavumu filici senza frunteri
dannini amuri tra labuli ammucciati.
Lentu volu, ppì dariti l'ultimi vasuneddhi,
no comu fussi auceddhu n'scjuri
cu nustaggia di ddhi tempi beddhi
vaju circcannu na n'tisa d'amuri.
Ma l'ali sunu stannchi di vulari
non hannu la valenza di na vota,
mi fermu picchì scjatu haju a pigghiari
la mò vulata non è cchiù lesta e sciota.
Quannu t'aggiungiu supra lu ramuzzu
la vucca mia ti offru, stancu ma assitatu,
ti dugnu tuttu chiddhu ca jù pozzu
amanti di tia sempri nnàmuratu.