Non più bianca
questa casa si po' dire,
nemmeno giallognola,
ma scurita, scurita assai,
ma ne lo cor rimane
sempre lo mio tesor;
me trovo presso er caminetto
na vorta lindo e pinto
e facea saette;
lo vedo come no vecchio stanco
che non ha nulla
più da raccontare,
ma quel folletto
che in esso ancora è,
sbattendosi de l'internet
e de li smartfoni,
pe n'attimo, no solo attimo
me riporta ne lo monno
de li orchi, regine e principi
e mi fa sentire un Imperatore.