Te sentarraie 'e tremmà,
nu turmiento int’ ‘a ‘sti braccia,
e pensarraie a mammà,
sarrà 'nfosa chella faccia.
Dimane 'o suonno tuojo
sarrà assaje cchiù scunsulato
pecchè pe' nu ricordo
chiagnarraie abbandunato.
Ma 'a vita nun è sulo patimento,
è alleria,
è sentimento!
E se t'avess' 'a capità,
'na brutta sera,
'e maledicere
chella jurnata 'e primmavera,
nun t' 'o scurdà
ca mamma toja
sta dint' 'a te,
pe' te da' gioia.