Quant'ann sò passat,
bho,
è tantu tiemp
ca nun'e cont cchiù.
Saccio ca e ricord
songh assaie,
parecchi
o tiemp ll'ha sbiaditi,
e tanti,
nun me ricord manc'chhiù.
Gioie e dolori
se songh avvicendat,
come le Stagioni;
le gioie
se songh'evaporate
senza lascià manc' L'alon,
i dolori,
hann scavat piaghe
dint'o cor.
E jorn sò addeventat
luongh assaie,
e notte
nun passeno maie;
semp a penzà.
Turnass'arret!
Si se potess turnà arret!
Quanti cose cagniass,
quanti cose nun facess.
Ma nun se pò!
O tiemp ormai è scaduto,
chell cà è stat'è stat,
se coglie chell'cà s'è seminato.
A vita nun dà proroghe,
e nun fa sconti;
te lascia sol'o tiemp
e fa l'estratto conto.